عملکرد پردازنده‌های نسل جدید اینتل
شرکت اینتل با پردازنده‌های نسل ۱۲ آلدر لیک برای اولین بار از معماری ترکیبی x86 استفاده نمود. پردازنده‌های شرکت اینتل قبلاً هسته‌های تماماً یکسانی داشتند؛ اما از نسل ۱۲ به بعد سراغ ترکیبی از هسته‌های پرقدرت و کم‌مصرف رفتند. شرکت اینتل در قطعات غیراصلی پردازنده‌های نسل ۱۲ خود که اصطلاحاً Uncore نامیده میشوند، تغییراتی نیز اعمال کرد.
ظاهراً یکی از همین تغییرات باعث شده است که شماری از پردازنده‌های مبتنی‌بر معماری ترکیبی اینتل در ویندوز عملکرد مناسبی از خود نشان ندهند. در برخی نمونه‌ها، مشکل به تأخیر در عملکرد نیز رسیده است.
نشریه‌ی نئووین به نقل از کانال یوتیوب Tech YES City مینویسد که مشکل اصلی به درایور ورودی/خروجی (I/O) بخش System Agent (یکی از قطعات Uncore) در پردازنده‌های اینتل ربط پیدا میکند. این بخش در پردازنده‌های نسل ۱۲ و ۱۳ اینتل به خارج از واحد CPU منتقل شده است.
Tech YES City با انجام آزمون تأخیر روی پردازنده‌های اینتل متوجه شده است که مشکل یاد شده بیشتر در سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ دیده میشود. این مشکل در ویندوز ۱۱ نیز دیده شده است؛ اما به‌صورت محدودتر.
ظاهراً شرکت اینتل با همکاری مایکروسافت سیستم Thread Director پردازنده‌های ترکیبی‌اش را بهینه کرده است تا مشکل حل شود؛ اما مشکل کندی پردازنده‌های اینتل کاملاً برطرف نشده است.
Tech YES City برای اعتبارسنجی یافته‌هایش عملکرد پردازنده‌ی نسل دهمی Core i9-10850K را با پردازنده‌ی نسل سیزدهمی Core i9-13900K مقایسه کرد. در برخی از نمونه‌ها نظیر آزمون تأخیر DPC، عملکرد پردازنده‌ی نسل سیزدهمی اینتل در هر دو سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ و ویندوز ۱۱ دور از انتظار است؛ البته این پردازنده در ویندوز ۱۰ عملکرد بدتری از خود نشان میدهد.
آزمون‌های دیگر نظیر درگ‌اند‌دراپ فایل‌های MP4 و بازکردن سریع فایل‌های MP3 نیز یافته‌های Tech YES City را تأیید کردند.
بررسی‌ها نشان می‌دهند تأخیر c2c در پردازنده‌های نسل‌دهمی بین ۵٫۶ تا ۲۳٫۸ نانوثانیه بوده؛ اما در پردازنده‌های نسل‌سیزدهمی به ۴٫۰ تا ۵۳٫۹ نانوثانیه رسیده است.
مطالب مرتبط : قیمت سیستم صوت سالن کنفرانس ، میکروفون کنفرانس
