بررسی رایج ترین فرمت های صوتی در جهان

بررسی رایج ترین فرمت های صوتی در جهان

در این مقاله به توضیح و بررسی رایج ترین فرمت های صوتی در جهان با بیانی ساده و همچنین مقایسه این فرمت ها با یکدیگر می پردازیم، پس با ما همراه باشید.

در این بخش تنها فرمت‌هایی را بررسی میکنیم که متداول هستند که شامل MP3، MP2، WAV، PCM، AIFF، AAC، AC3، OGG، WMA، FLAC، ALAC، Vorbis، DTS و AVC میشوند.

کانال های صدا :

صدای چند کاناله

فایلهای صوتی از نظر تعداد کانال به فایلهای مونو یا تک کاناله، استریو یا دو کاناله و فراگیر تقسیم بندی میشوند.

مونو

در فایلهای صوتی مونو که تقریبا دیگر منسوخ شده است، تمام اصوات از یک کانال پخش میشوند و از یکدیگر تفکیک نمیشوند. با توجه به اینکه امروزه تقریبا تمام دستگاه ها از صدای استریو پشتیبانی میکنند، تقریبا کسی دیگر از صدای مونو استقبال نمی‌کند و میتوان گفت صدای مونو تنها برای افرادی مناسب است که یک گوش آنها مشکل داشته باشد و می‌خواهند بخش‌های مختلف صدا را بشنوند.

استریو

صدای استریو نسل بعدی فناوری صوتی محسوب می‌شوند. صدای استریو از دو اسپیکر پخش می‌شود که یکی از آن‌ها در سمت راست دستگاه و دیگری در سمت چپ آن قرار دارد؛ بنابراین گوش چپ و راست فرد صدا متفاوتی را می‌شوند. تفاوت بین صدای مونو و استریو زمانی بیشتر محسوس می‌شود که از هدفون استفاده کنید؛ به‌عنوان مثال وقتی با هدفون در حال شنیدن موسیقی جذابی هستید که برای ساخت آن از دو ساز متفاوت استفاده شده است، صدای یکی از سازها را از گوش راست خود و صدای ساز دیگری را از سمت چپ می‌شنوید. صداهای استریو و سراند می‌توانند تجربه‌ی حضور در کنسرت زنده یا صحنه‌های هیجان‌‌انگیز فیلم‌ها را شبیه‌سازی کنند یا این حس را به شما القا می‌کنند که کاملا در فضای فیلم یا بازی قرار دارید (البته صدای فراگیر این تجربه و حس را به مراتب بهتر ایجاد می‌کند).

صدای فراگیر

صدای فراگیر که به آن صدای دالبی، سراند یا چند کاناله نیز گفته می‌شود. به صدای 5.1، 7.1، 9.1، 22.2 و دالبی اتموس تقسیم می‌شود. درواقع در صداهای چند کاناله بخش‌های تشکیل‌دهنده‌ی صدا مثل دیالوگ‌ها، صداهای محیطی و جلوه‌‌های صوتی از یکدیگر تفکیک و از اسپیکرهای جداگانه پخش میشوند و به این صورت کاربر صدای لذت بخشی را تجربه میکند.

صدای 5.1 و صدای 7.1

صدای 5.1 از ۶ اسپیکر با موقعیت و زاویه متفاوت از یکدیگر پخش میشوند که شامل سه اسپیکر در جلو، دو اسپیکر در عقب و یک ساب ووفر میشود. سه اسپیکر شامل اسپیکر سمت راست، مرکز و سمت چپ میشود و دو اسپیکر عقب در سمت راست و چپ قرار میگیرند. در این سیستم بلندگوی چپ و راست جلو در زاویه ۲۲ تا ۳۰ درجه، بلندگوی میانی درست در مقابل فرد و دو اسپیکر پشتی در زاویه ۱۳۵ تا ۱۵۰ درجه از فرد مستمع قرار میگیرند. ساب‌ووفر هم به دلیل اینکه میتواند صدای باس را در همه جهات پخش کند، میتواند در هر مکانی قرار گیرد اما بهتر است آن را در گوشه و بین دو دیوار قرار دهید؛ این موضوع در مورد سایر سیستم‌های صدای فراگیر نیز صدق میکند.

اگر اسپیکر مرکزی در فاصله ۳ متری یا هر فاصله دیگری از صندلی شما قرار دارد، اسپیکرهای سمت چپ و راست جلو و عقب که به آن‌ها اسپیکرهای سراند هم گفته می‌شود، باید همان فاصله را با صندلی داشته باشند، به همین دلیل اسپیکرهای سراند و مرکزی نباید در یک خط صاف کنار هم قرار بگیرند؛ درضمن باید زاویه‌ قرارگیری اسپیکرهای سراند به گونه‌ای باشد که به زاویه‌دار و ضربدری در مقابل یکدیگر باشند.

صدای فراگیر

چنانچه اسپیکرها در مکان کاملا درستی قرار بگیرند، صدای هر چهار اسپیکر درست به سمت مکانی پخش می‌شود که فرد نشسته است. در ضمن باید اسپیکرهای سراند پشتی را به صورتی‌ قرار دهید که ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر بالاتر از سطح گوش شما و سه اسپیکر جلو هم باید در سطح گوش شما قرار داشته باشند. در صدای 5.1 جلوهای صوتی، صدای موسیقی و دیالوگ‌ها از سه بلندگوی جلو و صدای محیطی فیلم که شبیه صداهای واقعی هستند از بلندگوهای عقب پخش میشوند. در سیستم‌‌های صوتی 7.1 دو اسپیکر اضافی در سمت چپ و راست شما قرار میگیرند که فاصله آنها هم باید با شما کاملا یکسان باشند و در زاویه‌ی ۹۰ تا ۱۱۰ درجه قرار بگیرند. در این سیستم جلوه‌های صوتی از بلندگوهای عقب، صداهای محیطی از بلندگوهای چپ و راست، موسیقی و دیالوگ‌ها از اسپیکر میانی و جلوه‌های ویژه صوتی هم از دو اسپیکر سراند چپ و راست پخش می‌شوند.

صدای 9.1

در سیستم صدای فراگیر 9.1 علاوه‌بر ۶ بلندگوی قبلی دو بلندگوی دیگر نیز به صورت عمودی در بالای بلندگوهای سراند جلو قرار می‌گیرند که باعث می‌شود یک بعد دیگر به صدای سراند افزوده شود؛ این بلندگوها حداقل باید ۹۰ سانتیمتر بالاتر از اسپیکرهای سراند نصب شوند. نحوه تفکیک صدا در سیستم 9.1 هم مانند سیستم 7.1 است با این تفاوت که دو اسپیکر بالایی هم برای برای حداکثررساندن تأثیر جلوه‌های صوتی به کار گرفته میشوند.

صدای 22.2

در این سیستم که به ‌تازگی ایجاد شده و در خلق صدای سه بعدی عملکرد بسیار بهتری نسبت به سایر سیستم‌های صدای فراگیر دارد، از سه ردیف اسپیکر تشکیل شده است؛ لایه‌ی بالایی دربردارنده‌ی ۹ اسپیکر در سمت جلو، عقب و طرفین، لایه‌ی میانی دربردارنده‌ی ۱۰ اسپیکر با آرایشی مشابه و لایه زیرین متشکل از سه اسپیکر در زیر نمایشگر برای ایجاد صداهای بم و عمق دار است.

در سیستم دالبی اتموس که جدیدترین فناوری صدای فراگیر محسوب می‌شوند نیز یک اسپیکر در مرکز، چهار بلندگو در اطراف و دو بلندگو در سقف قرار میگیرد. تعداد کانال‌ها در سیستم دالبی اتموس می‌تواند تا ۱۲۸ کانال (و ۳۴ اسپیکر) هم افزایش پیدا کند تا افراد صدایی کاملا ۳۶۰ درجه و شگفت‌انگیزی را تجربه کنند.

برای لذت‌بردن از صدای دالبی اتموس میتوانید از سیستم های صوتی مجهز به این فناوری استفاده کنید که از میان آن‌ها می‌توان به سیستم صوتی انکیو و ساندبارهای HT-ST5000 سونی یا ساندبار آمبوی سنهاهیزر ، سامسونگ HW-N950 و… اشاره کرد؛ البته ممکن است بسیاری از این سیستم‌های صوتی صدای دالبی اتموس واقعی را ارائه نکنند و تنها آن را شبیه‌سازی کنند.

دالبی اتموس

میتوان با ارتقای سیستم‌ صوتی دالبی فعلی خود نیز آن را تبدیل به سیستم دالبی اتمس کرد. برای انجام این کار ابتدا باید دستگاه گیرنده‌ی فعلی خود را با دستگاهی که از بلندگوهای بیشتری پشتیبانی می‌کند، تعویض کنید و پس از آن با استفاده از بلندگوهایی که توانایی هدایت صدا به سمت بالا را دارند یا استفاده از بلندگوهایی که می‌توان آن‌ها را در سقف نصب کرد، سیستم خود را ارتقا دهید. ترکیب سیستم شما می‌تواند پنج اسپیکر سراند، چهار اسپیکر رو به بالا و یک ساب‌ووفر یا هفت اسپیکر سراند، دو اسپیکر سقفی و یک ساب‌وو‌فر باشد.

حال که با مفاهیم تخصصی در مورد فرمت‌های صوتی آشنا شدیم، مقایسه فرمت های صوتی متداول را شروع مینماییم.

فرمت MP3

MP3 یکی از رایج ترین فرمت های صوتی است و کمتر کسی است که با آن آشنا نباشد. این فرمت که همیشه متداول‌ترین و شناخته‌شده‌ترین فرمت فایل موسیقی بوده است در سال ۱۹۹۳ ایجاد شد. MP3 با سه هدف ایجاد شد؛ اولین هدف حذف داده‌های صوتی فراتر از محدوده‌ی شنوایی انسان؛ دومین هدف کاهش کیفیت اصواتی بود که شنیدن آن‌ها برای انسان آسان نبود و سومین هدف فشرده‌سازی فایل‌ها تا حد ممکن بود.

ویژگی ها :
نوع فشرده‌سازی: Lossy
بیت‌ریت: ۳۲ تا ۳۲۰ کیلوبیت در ثانیه
سمپل ریت: ۴۴٫۱ تا ۴۸ کیلوهرتز
کدک‌ها: LAME MP3
عمق بیت: ۱۶
تعداد کانال‌ها: مونو و استریر
نرخ فشرده‌سازی: ۱:۲۰

مزایا:

• امکان کاهش حجم یک فایل ۳۲ مگابایتی تا ۳ مگابایت با استفاده از این فرمت
• پشتیبانی اکثر پلیرهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری از آن
• حجم کم که امکان ذخیره‌سازی ۱۰۰ تا ۱۵۰ ترک موسیقی با متوسط زمان ۵ دقیقه و بیت‌ریت ۱۹۲ کیلوبیت در ثانیه را روی سی‌دی با ظرفیت ۷۰۰ مگابایت و ۸۶۰ تا ۹۳۰ ترک موسیقی روی دی‌وی‌دی با ظرفیت ۴ گیگابایت را فراهم می‌کند.
• قابلیت تغییر میزان فشرده‌سازی.
• اشتراک‌گذاری و پخش آنلاین آسان
• تولید آنلاین.
• دانلود آسان فایل‌ها تنها در عرض چند دقیقه
• امکان ذخیره‌سازی داده های متا همراه‌با فایل (با استفاده از برچسب ID3 یا ID3 tag) و ایجاد پلی لیست اختصاصی
• حفظ کیفیت فایل پس از کپی شدن
• هزینه‌ کم تولید فایل‌های MP3
• نیاز نداشتن به سخت افزار قوی برای انکد و دیکد‌ کردن

ایرادات:

• برخوردار نبودن از کیفیت بالا به دلیل فشرده بودن
• کپی آسان که باعث رعایت‌ نشدن حق کپی‌ رایت و افزایش فایلهای کپی از فایلهای اصلی میشود
• فراهم شدن امکان نفوذ بدافزارها و ویروس‌ها به کامپیوتر از طریق این فایل ها یا سایت ها و سرویس‌های ارائه دهنده آنها
• پشتیبانی نکردن از صدای چند کاناله
• امکان پذیر نبودن ارائه‌ی فایل‌هایی با سمپل ریت بیش از ۴۸ کیلوهرتز و عمق بیت بیش از ۱۶ بیت

بررسی و مقایسه‌ MP3 و MP2 :

MP2 در مقایسه با MP3 حجم بیشتری دارد و کمتر فشرده شده است. نرخ فشرده سازی ام پی تو ۶:۱ و ۸:۱ و نرخ فشرده سازی ام پی تری ۱۰:۱ و ۱۲:۱ بوده و به همین دلیل MP2 کیفیت بیشتری دارد. MP2 برای پخش پادکست، ضبط و پخش صدای گویندگان رادیویی و سایر فایل‌های صوتی مورد استفاده در رادیو و انتقال فایل‌های صوتی در سایر موارد استفاده میشود. از دیگر مشخصات MP2 می‌توان به صدای ۱۶ بیتی، سمپل ریت ۴۴٫۱ کیلوهرتز و بیت‌ریت ۱۹۲ کیلوبیت در ثانیه اشاره کرد.

مقایسه MP3 و M4A :

M4A نیز یکی دیگر از فایل‌های مشابه MP3 با لایه‌ی صوتی MPEG 4 است که نسبت به MP4 کیفیت بهتر و حجم کمتری دارد و بیت‌ریت آن به ۲۵۶ کیلوبیت در ثانیه هم می‌رسد؛ البته تبدیل MP3 به M4A ضروری نمیباشد.

فرمت WAV

WAV یکی از رایج ترین فرمت های صوتی در فایل‌های موسیقی به شمار می‌رود که مایکروسافت و IBM آن را با مشارکت یکدیگر در سال ۱۹۹۱ ایجاد کردند؛ بسیاری از افراد تصور می‌کنند که WAV یک فرمت غیرفشرده است؛ اما لزوما این‌چنین نیست؛ زیرا این فرمت درواقع کانتینر است و می‌تواند فرمت‌های فشرده و غیرفشرده‌ی مختلفی را در خود جای دهد؛ البته این کانتینر به‌ندرت برای فایل‌های فشرده استفاده می‌شود. WAV یکی از فرمت‌های رایج فایل‌های Audio CD محسوب می‌شود.

ویژگی ها:

• نوع فشرده‌سازی: غیرفشرده
• بیت‌ریت: بیت‌ریت این فرمت تا ۱۴۱۱ کیلوبیت در ثانیه یا ۱۰ مگابیت در دقیقه هم میتواند برسد
• سمپل ریت: از ۴۴٫۱ کیلوهرتز تا ۱۹۲ کیلو هرتز
• عمق بیت: ۱۶ تا ۲۴ بیت
• تعداد کانال‌ها: مونو و استریو

مزایای این فرمت:

• کیفیت بسیار بالا نسبت به MP3
• حفظ تمام اطلاعات فایلهای موسیقی و کاهش نیافتن کیفیت آن در صورت استفاده از این فرمت
• مناسب برای ضبط و ساخت موسیقی به‌صورت حرفه‌ای
• مناسب برای ویرایش موسیقی در زمان استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش موسیقی به‌دلیل ساده‌بودن ساختار
• متداول‌بودن
• تفاوت کم کیفیت فایلهای دارای این فرمت با فایلهای اورجینال
• پشتیبانی از صدای چند کاناله
• پشتیبانی بدون مشکل در ویندوز و مک
• تاثیر کم بر روی پردازنده

ایرادات:

• حجم بالا
• پشتیبانی نکردن پلیرهای سخت‌افزاری قدیمی از آن
• دشوار‌ بودن به‌ اشتراک گذاری و پخش آنلاین

فرمت WMA

این فرمت نیز یکی از رایج ترین فرمت های صوتی در جهان است. مایکروسافت این فرمت را در سال ۱۹۹۹ ابداع کرد و از آن زمان تاکنون تغییرات زیادی پیدا کرده است. WMW با هدف رفع نواقص مربوط به فشرده‌سازی در فرمت MP3 ایجاد شد. مایکروسافت تاحدودی در این کار موفق شد؛ زیرا این فرمت کیفیت فشرده‌سازی نسبت به MP3 برتری دارد و درنتیجه از کیفیت بهتری هم برخوردار است؛ البته چون یک فرمت اختصاصی است و پلیرهای زیادی از آن پشتیبانی نمی‌کنند، نتوانست در رقابت با MP3 به اندازه‌ی فایل‌هایی همچون WAV و AAC پیروز شود؛ البته WMA در دو فرمت استاندارد و حرفه‌ای ایجاد شده است؛ اولین فرمت به‌منظور رقابت با MP3 و بهبود کیفیت در بیت‌ریت پایین و دومین فرمت به منظور تقویت خود فرمت WMW در بیت‌ریت‌ بالاتر ایجاد شد.

ویژگی ها :

فایل‌های WMA دارای کدک‌های متفاوتی هستند که تفاوت‌های محسوسی با یکدیگر دارند. برخی از این کدک‌های متفاوت عبارتند از :

WMA 9
WMA 10 Professinal
WMA 9 Lossless
WMA 9 voice

فرمت AC3

AC3 یکی از فرمت‌های رایج صدای فراگیر برای دی‌وی‌دی و بلوری محسوب می‌شود که در سال ۱۹۸۷ در لابراتورهای دالبی ایجاد شد. این فرمت در‌حال‌حاضر یکی از فرمت‌های رایج صدای سراند به شمار می‌رود؛ البته کیفیت AAC نسبت به AC3 بهتر است و در بیت‌ریت یکسان کیفیت بهتری نسبت به AC3 دارد؛ بنابراین در صورتی‌که پلیر جدید و قدرتمندی دارید که از AAC پشتیبانی می‌کند و کیفیت بهتر را به حجم کمتر ترجیح می‌دهید، فرمت AAC را برای صدای فراگیر انتخاب و چنانچه حجم کمتر برایتان اهمیت بیشتری دارد، از AC3 استفاده کنید. AC3 باعنوان فرمت دالبی دیجیتال (Dolby Digital) و دالبی دیجیتال پلاس (Dolby Digital Plus) هم شناخته می‌شود. Dolby Digital نسخه‌ی Lossless هم دارد که به آن Dolby TrueHD گفته می‌شود. این فرمت می‌تواند صدایی با وضوح بسیار زیاد ایجاد کند.

ویژگی ها :

• نوع فشرده سازی: Lossy
• بیت‌ریت: ۱۹۲ تا ۶۴۰ کیلوبیت در ثانیه
• سمپل ریت: ۸ تا ۹۶ کیلوهرتز
• عمق بیت: ۱۶ بیت
• تعداد کانال: استریو، صدای 5.1 (دالبی دیجیتال) و 7.1 (دالبی دیجیتال پلاس)

مزایا:

• پشتیبانی از این فرمت در پلیرهای نسبتا قدیمی
• پشتیبانی از صدای ۸ کاناله
• حجم کمتر نسبت به فایل‌های AAC

معایب:

• بیت‌ریت ۴۴۸ کیلوبیت در ثانیه برای صدای 5.1
• حجم بیشتر فایل نسبت به AAC
• مشخصات فنی Dolby True HD

فرمت AAC

AAC در سال ۱۹۹۷ پس از MP3 معرفی شد و با اینکه به فرمتی متداول تبدیل شد و در‌حال‌حاضر یکی از فرمت‌های رایج برای صدای فیلم‌ها محسوب می‌شود، هرگز نتوانست جای MP3 را بگیرد. الگوریتم مورداستفاده برای فشرده‌سازی فایل‌های AAC پیشرفته‌‌تر و تکنیکی‌تر از الگوریتم مورداستفاده برای فایل‌های MP3 است و به همین دلیل در بیت‌ریت یکسان کیفیت بهتری نسبت به فایل‌های MP3 دارد؛ البته کیفیت این فایل‌ها اصلا به اندازه‌ی فایل‌های Audio CD، فایل WAV و فایل‌های WMW انکدشده با کدک WMA 10 Professinal نیست.

اگرچه MP3 فرمت رایج‌تر و محبوب‌تری به‌شمار‌می‌رود، AAC به میزان بیشتری استفاده می‌شود و فرمت استاندارد برای فشرده‌سازی و پخش فایل‌های صوتی در اندروید، iOS، iTunes، یوتیوب و کنسول‌های نینتندو و پلی‌استیشن به شمار می‌رود.

کیفیت AAC برای صدای فراگیر اصلا به‌اندازه‌ی DTS نیست

فایل‌های AAC معمولا با دو کدک Faac و Lav انکد می‌شود. کدک Lav با بیت‌ریتی درحدود ۲۵۶ کیلوبیت در ثانیه کیفیت بهتری نسبت به کدک Faac با بیت‌ریت ۱۹۲ کیلوبیت دارد؛ البته باتوجه به اینکه فرمت AAC برای ایجاد صدای چند کاناله استفاده می‌شود. هر دو کدک به نسبت فرمت DTS کیفیت مطلوبی را ارائه نمی‌دهند؛ البته بیت‌ریت برخی از فایل‌های AAC با بیت‌ریت ثابت به ۵۱۲ کیلوبیت در ثانیه هم می‌رسد که کیفیت نسبتا مناسبی محسوب می‌شود؛ اما حتی کیفیت همین بیت‌ریت هم یک سوم بیت‌ریتی است که فرمت DTS ارائه می‌دهد. نکته‌ی دیگری که باید در زمان استفاده از این دو کدک به آن توجه کنیم، پشتیبانی پلیر موردنظرمان از آن‌ها است.

فایلهای AAC به دو دسته HE و LC تقسیم می‌شوند. فایل‌‌های HE با استفاده از استاندارد MPEG 4 فشرده می‌شوند و فرمت LC برای ایجاد و پخش فایل‌هایی با بیت‌ریت کم مثل فایل‌های صوتی که آنلاین پخش می‌شوند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فرمت OGG

OGG نه مخفف یک عبارت است و نه فرمت صوتی محسوب می‌شود؛ درواقع می‌توان OGG را کانتینری دانست که می‌تواند هر نوع فرمت فشرده را در خود جای دهد. متداول‌ترین فایل مورداستفاده در فایل‌های OGG فایل صوتی Vorbis است؛ به همین دلیل معمولا OGG را معمولا با نام OGG Vorbis می‌شناسند.

OGG در سال ۲۰۰۰ برای نخستین بار عرضه شد و به دو دلیل توانست به کانتینر محبوبی تبدیل شود؛ نخست اینکه برپایه‌ی اصول فرمت‌های متن‌باز ایجاد شد و دوم اینکه از نظر کیفیت به نسبت حجم نسبت به بسیاری از فرمت‌های lossy دیگر عملکرد بهتری دارد یا به عبارت دیگر، در حجم کمتر کیفیت بهتری نسبت به آنها دارد. OGG با اینکه در ابتدای پیدایش خود باید با رقبای سرسختی نظیر MP3 و AA3 رقابت می‌کرد و بسیاری از پلیرها هم از آن پشتیبانی نمی‌کردند اما با گذشت زمان توانست جایگاه خوبی پیدا کند و اکنون به یکی از کانتینرهای محبوب برای علاقه‌مندان به فرمت‌های متن‌باز تبدیل شده است.

فرمت FLAC

FLAC یکی از بهترین فرمت‌ها برای پخش موسیقی محسوب می‌‌شود و کیفیت آن درست به اندازه‌ی فایل اصلی است. FLAC فرمتی فشرده به شمار می‌رود؛ اما در فرایند فشرده‌سازی آن تمام اطلاعات حفظ می‌شود و اصلا نمی‌توانید متوجه تفاوت کیفیت آن با فایل اصلی شوید؛ FLAC نیز متن‌باز و رایگان است و می‌توان بدون هیچ‌گونه محدویتی از آن استفاده کرد. بدون شک می‌توان این فرمت را جایگزینی عالی و بدون نقص برای WAV و MP3 دانست و اکثر پلیرهای جدید نیز از آن پشتیبانی می‌کنند.

فرمت ALAC

ALAC در سال ۲۰۰۴ به‌عنوان فرمت اختصاصی اپل ایجاد و در سال ۲۰۱۱ به فرمتی متن‌باز و رایگان تبدیل شد؛ ALAC نسبت به FLAC از نظر میزان کیفیت به نسبت حجم، بیت‌ریت و سمپل ریت در سطح پایین‌تری قرار دارد.

ALAC در مقابل FLAC : بهترین سیستم برای شنیدن موسیقی بدون اتلاف در مک و iOS.

فرمت PCM

PCM یکی از رایج‌ترین فرمت‌های صوتی برای سی‌دی و دی‌وی‌دی محسوب می‌شود. در این فرمت تبدیل صدای آنالوگ به دیجیتال بدون فشرده‌سازی فایل‌ها انجام می‌شود. در این فرمت نیز کیفیت فایل فشرده نسبت به فایل اصلی کاهش پیدا نمی‌کند؛ LPCM نیز یکی از فرمت‌های مشابه PCM است که برای CD و DVD استفاده می‌شود و از صدای ۹ کاناله نیز پشتیبانی می‌کند. بیت‌ریت این فرمت به ۲۷٫۶۴۸ مگابیت در ثانیه هم می‌رسد که واقعاً رقم شگفت‌انگیزی است.

فرمت AIFF

AIFF یکی از فرمت‌های مشابه WAV محسوب می‌شود که اپل آن را در سال ۱۹۸۸ برای مک توسعه داد. AIFF نیز مانند WAV یک کانتینر است و می‌تواند فرمت‌های صوتی مختلفی را در خود جای دهد. بیشتر فایل‌های AIFF دربردازنده‌ی فرمت PCM هستند. فایل‌های AIFF در مک و ویندوز به‌راحتی اجرا می‌شوند.

فرمت صوتی DTS

ساندبارهای جدید ال‌ جی با فناوری Dolby Atmos معرفی شدند
DTS یکی از بهترین و البته باکیفیت‌ترین فرمت‌ها برای صدای فراگیر محسوب می‌شود و معمولا برای ‌بلوری مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ البته دی‌وی‌دی پلیرهای جدید نیز می‌توانند این فرمت را رمزگشایی کنند. فرمت DTS که برای صدای 5.1 کاناله استفاده می‌شود، دارای دو فرمت زیرمجموعه‌ای دیگر یعنی DTS HD و DTS X نیز است.

تفاوت اصلی بین DTS و DTS HD یا به بیان دیگر DTS HD Master Audio (که به‌صورت DTS HD MA نمایش داده می‌شود) این است که DTS معمولا در DVD و DTS HD در بلوری مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ قطعا DTS HD کیفیت بهتری نسبت به DTS دارد؛ اما تفاوت این دو فرمت چندان هم فاحش نیست.

فرمت DTS HD

DTS X هم فرمتی جدید برای ایجاد صدایی سه‌بعدی در تمام فضا ایجاد شده است البته درحال‌حاضر محتوای زیاد با فرمت DTS X عرضه نشده است؛ در مقاله‌ای که در آینده‌ای نزدیک منتشر خواهد شد، به‌صورت مفصل در مورد فناوری شگفت‌انگیز دالبی اتموس و فرمت DTS X توضیح خواهیم داد. هر سه فرمت DTS، DTS HD و DTS X دارای بیت‌ریت ثابت هستند.

مقایسه‌ نهایی

قطعا نمیتوان به‌طور قطعی گفت که کدام‌یک از فرمت‌ها برای شما مناسب است؛ زیرا پاسخ این سؤال به عوامل مختلفی بستگی دارد. اجازه دهید برای مقایسه‌ی بهتر فرمت‌های صوتی، آنها را به چهار گروه تقسیم کنیم که شامل فرمت‌های مناسب برای موسیقی، فیلم، فایل‌های صوتی آنلاین و رادیویی و سایر فایل‌های صوتی می‌‌شوند.

اگر تنها هدف شما گوش‌دادن به موسیقی است و کیفیت موسیقی اهمیت چندانی برایتان ندارد، بدون تردید MP3 مناسب‌ترین گزینه برای شما محسوب می‌شود و می‌توانید بدون هیچ‌گونه مشکلی از موسیقی خود لذت ببرید. پلیرهای سخت‌افزاری رده‌بالا و مجهز به سیستم‌عامل مشکلی در پشتیبانی از فرمت‌‌های مختلف ندارند.

چنانچه کیفیت برای شما اهمیت دارد و در عین حال حجم فایل‌ها نیز برایتان مهم است، فرمت WMA را به شما پیشنهاد می‌کنیم. این فرمت در بیت‌ریت‌های پایین کیفیت بهتری نسبت به MP3 ارائه می‌دهد و در بیت‌ریت ۱۲۸ کیلوبیت در ثانیه که بیت‌ریت نسبتا متداولی برای فایل‌های موسیقی محسوب می‌شود، نسبت به MP3 برتری دارد؛ از سوی دیگر پلیرهای زیادی از آن پشتیبانی نمی‌کنند؛ البته درمورد پلیرها باید گفت که پلیرهای جدید از فرمت‌ها و کدک‌های جدیدی پشتیبانی می‌کنند و در برخی از پلیرهای رده بالا که مجهز به سیستم عامل‌هایی نظیر لینوکس و اندروید هستند، میتوان مشکل پشتیبانی نکردن از فرمت‌های مختلف توسط آن‌ها را با نرم‌افزارها و به‌روزرسانی‌های مختلف به‌راحتی برطرف کرد.

اگر گوش شما نمی‌تواند جزئیات موسیقی را زیاد درک کند یا در محیط شلوغ موسیقی گوش می‌دهید، فایل‌های MP3 با بیت‌ریت ۱۲۸ کیلوبیت نیاز شما را برطرف می‌کند؛ اما اگر می‌خواهید در محیطی آرام از موسیقی باکیفیت لذت ببرید، توصیه می‌کنیم فایل‌های MP3 و WMA با بیت‌ریت ۱۹۲ کیلوبیت را گوش دهید.

اگر کیفیت برایتان اهمیت زیادی دارد و برای ذخیره سازی فایل‌های حجیم و نگه‌داری از آن‌ها مشکلی ندارید، از فرمت‌های WAV، AIFF و FLAC استفاده کنید؛ البته دو فرمت WAV و AIFF غیرفشرده هستند و برتری کیفیت این دو فرمت نسبت به FLAC کاملا محسوس است؛ اگر می‌خواهید بالاترین کیفیت فایل‌های موسیقی را تجربه کنید، فایل‌های Audio CD اصلی بهترین گزینه‌ی ممکن هستند. فرمت‌ DSD نیز یکی دیگر از فرمت‌های رایج برای موسیقی است که می‌تواند صدایی با سمپل‌ ریت ۲٫۸ مگاهرتز ایجاد و به فرمت‌های WAV ،FLAC ،ALAC و AIFF تبدیل شود؛ البته عمق بیت این فرمت تنها ۱ بیت است.

معمولا برای فیلم‌های دارای صدای استریو از فرمت‌های MP2 ،MP3 ،AAC و MKA استفاده می‌شود. در مورد تفاوت MP2 و MP3 باید گفت که کیفیت MP3 حتی با بیت‌ریت پایین‌تر نسبت به MP2 از کیفیت بالاتری برخوردار است؛ به‌عنوان مثال فایل صوتی MP3 با بیت‌ریت ۱۲۸ کیلوبیتی کیفیت بهتری نسبت به فایل MP2 با بیت‌ریت ۱۹۲ کیلوبیت در ثانیه دارد. فرمت AAC که در برخی از موارد برای فایل‌های موسیقی و سایر فایل‌های صوتی نیز استفاده می‌شود، فرمتی lossless است؛ بنابراین نسبت به MP3 که فرمتی lossy به شمار می‌رود، کیفیت بیشتری دارد و حتی در بیت‌ریت یکسان با MP3 نیز این برتری حفظ می‌شود.

درمورد فیلم‌های دارای صدای فراگیر هم باید گفت که معمولا از فرمت‌های AAC ،(Dolby Digital) AC3 و DTS استفاده می‌شود. فرمت DTS HD بالاترین کیفیت صدای فراگیر را ارائه می‌دهد و باعث می‌شود از صدای فراگیر به‌معنای واقعی کلمه لذت ببرید و کوچک‌‌ترین جزئیات را بشنوید. پس از DTS HD، به‌ترتیب، فرمت‌های DTS Dolby TrueHD و Dolby Digital و در نهایت AAC بالاترین کیفیت را ارائه می‌دهند.

فرمت‌های MP2 ،MP3 ،M4a ،WMA ،AAC LC ،OGG و FLAC برای پخش فایل‌های صوتی آنلاین، پادکست‌ها و ضبط و پخش صدا در رادیو گزینه‌های مناسبی هستند. فرمت‌های MP2 ،WMA ،AAC LC و OGG برای پادکست و ضبط و پخش صدا در رادیو (مثل صدای گویندگان) که با بیت‌ریت کم ایجاد می‌شوند، فرمت‌های بهتری به شمار می‌روند.

درصورتی‌که می‌خواهید در زمان تبدیل فایل‌های صوتی خود با فرمت‌های رایج به فرمت‌های دیگر از فرمت‌هایی استفاده کنید که هیچ محدودیتی نداشته باشید، از فرمت‌های متن‌باز مثل OGG ،FLAC و ALAC استفاده کنید.

لینک های مرتبط: میکروفون کنفرانس ، قیمت میکروفون اتاق کنفرانس ، خرید تجهیزات سالن کنفرانس ، خرید سیستم صوتی کنفرانس